ఓ మనసా...తిరిగి రా!

నీకంటూ స్థానం లేని
అతని ఎదనే చేరాలని
మనసా...నీకెందుకే ఇంత తపన!
తీరం తాకని త్రోవనె వెళుతూ
పడుతున్నావెందుకింత యాతన
గమ్యం చేర్చని ఆ పయనం
గమనించదెపుడూ నీ ఆవేదన
గుర్తించనే లేదు నువ్వు
అతని ప్రేమ గతించిపోయిన ఒక నిన్న
గడువు తీరిన ఆ ప్రేమ కోసం
నువు చేస్తున్న ఈ నివేదన
గగనంలో కలిసిపోతున్న అరణ్య రోదన!
గడప దాటెళ్ళావని గర్జించను నిను ఇకపైన
గాయ పడిన ఓ మనసా...తిరిగిరా ఇకనైనా!

వెన్నెల మంటలు!

పున్నమి రేయి వెన్నెలలా
వెన్నెల రేయి జాబిలిలా
జాబిలి పోలిన ప్రియునిలా
ప్రియుని కన్నుల ప్రేమలా
ప్రేమను పంచే హృదయంలా
హృదయం పలికే రాగంలా
రాగంలా...అనురాగంలా
పెనవేసుకున్న బంధంలా
అనిపించావని అడిగానిలా..
ప్రియా! ఎవరవు నీవు? నాకేమవుతావని!
నీ మనసుకి భావన నేనవుతానన్నావు
నిజమని నమ్మి నే చెంత చేరితే
చివురించిన ఆశలన్నీ చిదిమేసి
చేరువైన చెలిమిని క్షణకాలంలో మాపేసి
భారమైన కాలాన్ని బహుమతిగా ఇస్తూ
చెలి గుండెలలో చితి మంటలు రేపావు!

మార్పు!

నేను!
ఎంతో...మారాను!
నా జాడే నాకు తెలియనంతగా
నా నీడ సైతం నువ్వైనంతగా
నా గుండె చప్పుడే నీ పేరైనంతగా
నా కంటిపాపే నీ రూపైనంతగా
నా ఊహ సైతం నిను వీడనంతగా
నా ఊపిరి సైతం నువ్వైనంతగా
అణువణువు నువు నిండినంతగా
అసలు నేనే నువ్వైనంతగా !

నువ్వు!
నువ్వూ...మారావు!
నా ఊహకి సైతం అందనంతగా
నా ఉనికిని సైతం మరిచినంతగా
నా ఊసే నీ ఎదలో లేనంతగా
నా ఆశలన్నీ కూల్చేంతగా
నా పిలుపు సైతం వినలేనంతగా
నా ప్రేమను సైతం కనలేనంతగా
అసలేమీ జరగనట్టుగా
నేనంటూ అసలు లేనే లేనట్టుగా!

నాలో ఈ మార్పుకి కారణం
నా మది నీపై పెంచుకున్న అంతులేని మమకారం!

మరి నీలో మార్పుకి కారణం......??
అది బదులు దొరకని ఒక ప్రశ్నకి ప్రాకారం!

కన్నీటి స్నేహం~కాలంతో పయనం

ఎదురవుతావన్న ఆశ లేదు
ఎదురీతకి దారి లేదు
ఎదురించే శక్తీ లేదు
ఎద భారం చేసిన ప్రేమ మాత్రం మిగిలే వుంది
ఎదురుచూపులోనే యుగాలు గడిపేస్తోంది
ఏ తోడూ అందిరాక
ఎడబాటుకే బంధువై
ఏ నీడా కానరాక
ఎండమావికి చేరువై
గుండెకోత మిత్రునితో
కన్నీటి స్నేహం చేస్తూ
కాలంతో కలిసి పయనిస్తోంది

అందాల నా కల!

వెన్నెల్లో గోదారిలా
ఎగసిపడే సంద్రపు అలలా
వచ్చిందో అందమైన కల!
అందులో నువ్వు నా ప్రియుడిలా
పట్టితెచ్చావు పండు వెన్నెల!
కానుకిచ్చావు గుండె నిండేలా
కరిగిపోయింది నా మది వెన్నలా
దోచుకెళ్ళావు వెన్న దొంగలా
దాచుకున్నావు నీ ఎదలోపల
కొలువుండమన్నావు కలకాలమిలా
ఒదిగాను నీ గుండెలో గువ్వలా
మురిశాను నీ ప్రియభామినిలా
చేరువయ్యాము చిలకా~గోరింకల్లా!
తూరుపు తెర తీసిందలా
కరిగిపోయింది నా కమ్మని కల!

తిరిగొచ్చిన తిమిరం

ఉషస్సుతో వచ్చావు
మనస్సులో నిలిచావు
ఆశలెన్నో రేపావు
నా ప్రతీ శ్వాశలోనూ చేరావు
ఊసులెన్నో చెప్పావు
నా ఊహలకు ఊపిరిని పోసావు
బాసలెన్నో చేశావు
బంధమేదో కలిపావు
బాధలన్నీ మరచి
నీ ఎదపై తలవాల్చి
సేదదీరమన్నావు
భారం తీర్చుకునే వేళకి మాత్రం
దూరంగా వెళ్ళిపోయావు
తిరిగి మదిలో తిమిరం నింపావు

మేఘ సందేశం

నీవు లేని ఏకాంతంలో

నిదురే రాని నిశి రాతిరిలో

కదలిక మరచిన కాలంతో

బదులు పలకని శూన్యంతో

అలుపెరగని తలపులతో

అల్లరి చేసే ఊహలతో

చేస్తోంది మనసు సమరం

చేరలేక నీ హృదయ ద్వారం

పంపాను మేఘాలతో సందేశం

మన్నించి దరిచేరవా నేస్తం!